تجزیه زیستی نرمال هگزادکان در خاکهای تلقیح شده با باکتری سودوموناس و باکتری های بومی مناطق آلوده به نفت

نگرانی پیرامون خاک های آلوده به نفت و سایر هیدروکربن ها در بخش های مختلف دنیا رو به افزایش است. آلکان های با زنجیره کربنی متوسط از مهم ترین آلاینده های خاک به ویژه در کشورهای تولید کننده نفت به شمار می روند. اخیراً توجه زیادی به اصلاح زیستی خاک های آلوده به نفت شده است. هدف اصلی این تحقیق ارزیابی تحریک زیستی و تجزیه زیستی نرمال هگزادکان در شرایط کنترل شده بود. این تحقیق به صورت طرح کاملاً تصادفی (چند مشاهده ای) با آرایش فاکتوریل و سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل دو غلظت نرمال هگزادکان (2500 و 10000 میلی گرم بر کیلوگرم) و 5 جدایه باکتری (سودوموناس های آرژینوزا و پوتیدا، جدایه های باکتری جدا شده از خاک های آلوده به نفت اهواز ia))، سرخس is))، و تهران it)) و بدون باکتری) و دو سطح کود شیمیایی npk (بدون کود و 2 تن کود شیمیایی در هکتار) بودند. آزمایش در دو حالت خاک سترون و غیر سترون انجام شد. نمونه های خاک آلوده به نرمال هگزادکان در دمای 25 درجه سانتی گراد و 70 درصد ظرفیت نگهداری آب برای سه ماه نگهداری شدند. تجزیه نرمال هگزادکان در نمونه های خاک با اندازه گیری کربن آلی کل تخمین زده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که تجزیه نرمال هگزادکان در خاک های غیر سترون بیشتر از خاک های سترون بود که این نتایج توان بالقوه باکتری های بومی را در تجزیه این آلاینده نشان می دهد. همچنین با افزایش زمان نگهداری، تجزیه نرمال هگزادکان به طور معنی داری افزایش پیدا کرد. کاربرد کودهای شیمیایی نیز روند تجزیه نرمال هگزادکان را به طور معنی داری افزایش داد. جدایه سرخس به عنوان بهترین جدایه در بین سایر جدایه های این آزمایش در تجزیه نرمال هگزادکان شناسایی شد. نتایج این تحقیق همچنین نشان داد که تجزیه نرمال هگزادکان در تیمارهای غنی شده 4 برابر بیشتر از تیمار شاهد بود.